Hoi allemaal!
Hoewel jullie nu al van alles weten over de repetities, de muziekstukken en de harmonie zelf, hebben wij nog niet zo veel over onszelf verteld. Over waarom we bij de harmonie zitten bijvoorbeeld, en waarom we ons instrument gekozen hebben. Deze week is Laura aan de beurt.
Laura:
In mijn gezin maakt iedereen muziek, tot voor kort ook nog allemaal bij de (jeugd)harmonie. Mijn vader speelde vroeger trompet en nu trombone en gitaar, mijn moeder speelde vroeger piano en nu klarinet, mijn broertje doet slagwerk en mijn zusje speelde vroeger viool en nu saxofoon. En ik speel dus klarinet! Verder leren mijn zusje en ik onszelf ook nog gitaar en ukelele spelen, dus muziek wordt er thuis volop gemaakt.
Voor mij was het dus ook geen rare keuze om na de muzieklessen op de basisschool de keuze te maken om met muziek door te blijven gaan. Ik weet het nog heel goed, de volgorde van mijn keuzelijstje. Op één stond dwarsfluit, op twee saxofoon en pas op drie kwam klarinet. Er waren echter geen dwarsfluiten of saxofoons meer over bij de harmonie, dus mocht ik automatisch beginnen met klarinetlessen. En daar heb ik geen moment spijt van gehad! Toen ik begon speelden veel van mijn vriendinnen namelijk ook nog klarinet, en ik heb het altijd super leuk gevonden om samen met hen stukken te spelen. In het eerste jaar nog in de samenspelgroep, onder leiding van mijn oude leraar Han Alers, en vanaf het tweede jaar in de jeugdharmonie.
Toen ik al vier jaar les had gehad, werd ik gevraagd om bij de harmonie te komen. In het begin vond ik dat echt heel lastig, want het niveau van de muziek lag ineens veel hoger! Ook vond ik het gek om niet meer de eerste partij te spelen, wat ik altijd deed bij de jeugdharmonie, maar om achteraan te zitten, bij de derde klarinetten.
Die fase ligt nu gelukkig al lang achter me, want dit jaar wordt alweer mijn vijfde jaar bij de ‘grote’ harmonie. Inmiddels speel ik tweede partij in plaats van derde, ken ik alle andere muzikanten en is het niveau van de stukken helaas nog steeds hoog, maar wel een leuke uitdaging in plaats van een onmogelijke opgave! ;)
En het beste is: nog altijd ben ik blij dat ik zo lang geleden inderdaad de keus heb gemaakt om door te gaan met het maken van muziek, want mijn leven zonder muziek, kan ik me eigenlijk niet voorstellen! En iedereen die nu nog aarzelt om te beginnen: probeer het alsjeblieft een keer, wie weet ben je wel meteen verkocht!
Groetjes!