Hoi allemaal,
Jullie hebben vorige week Laura’s verhaal gelezen en nu is Imme aan de beurt.
Imme:
Laat ik maar eens beginnen met hoe ontzettend veel ik van muziek maken hou. In groep 4 kreeg ik voor het eerst muziekles en ik genoot van liedjes zingen en het klappen van ritmes. Vanaf groep 5 mocht ik een instrument gaan spelen. Mijn eerste keus was grappig genoeg net als Laura’s eerste keus: de dwarsfluit. Dit instrument bleek echter niets voor mij; ik kreeg er namelijk amper geluid uit. Trompet was mijn tweede keus. Uiteindelijk heb ik voor de trompet gekozen en van die beslissing heb ik zeker geen spijt gekregen!
In tegenstelling tot Laura’s gezin kom ik uit een amuzikale familie. Zowel mijn vader als mijn moeder kunnen geen instrument bespelen, hebben nauwelijks gevoel voor ritme en kunnen al helemaal niet zingen. Niet dat ik daar talent voor heb ;) Alleen mijn zusje heeft een paar jaar Hoorn gespeeld maar daar is ze 2 jaar geleden mee gestopt. Dus eigenlijk is het een wonder dat ik bij de harmonie uitgekomen ben.
Ik speel nu ongeveer 8 jaar trompet en dat doe ik met ontzettend veel plezier. Dat is mede te danken aan mijn eerste trompet leraar Hub Boesten. Hij heeft me vooral het plezier in het trompet spelen bijgebracht. Ook de hele familie Pelzer heeft bijgedragen aan mijn enthousiasme voor het maken van muziek met mijn trompet. Om toch nog even terug te komen op mijn amuzikale familie, die rol heeft de familie Pelser op zich genomen!
Nadat Laura al een jaar of twee (ik weet het niet meer precies) bij de grote harmonie zat kwam ik erbij. Ik moet eerlijk toegeven, in het begin vond ik het ook best spannend. Maar na een paar weken voelde ik mij helemaal thuis op de achterste rij bij de trompetten. De repetities werden langer en de stukken moeilijker. Maar nu ben ik er wel aan gewend. Zeker met het concours moest ik wel aanpoten maar dat is allemaal goed gekomen. Heerlijk als het over een maand achter de rug is en ik weer ontspannen kerstliedjes kan gaan blazen. Het is altijd gezellig op de achterste rij en heb ik het erg naar mijn zin!
Voor mij is de harmonie meer dan alleen muziek maken. Ik heb veel nieuwe mensen leren kennen en voor mijn gevoel maak ik echt deel uit van een team! Ik heb er zeker vertrouwen in dat we bij het concours gaan knallen.
Ik spoor dus echt iedereen aan om muziek te gaan maken en bij de harmonie te komen. Zelfs als je TOTAAL niet muzikaal bent. Want zo zie je maar, alles kun je leren ;) En willen jullie dan toch alvast een kijkje komen nemen? 14 Oktober in de Oranjerie kun je ons bewonderen. Tot dan!
Groetjes!